1 Ağustos 2007 Çarşamba

Ardından

Arkandan dönüp baktım öylece,
Dakikalarca, saatlerce kendimden habersizce.
İnanmak gelmiyordu içimden,
Beni koy verip gittiğinden andan itibaren;
Zaman durdu sanki yerinde,
Kalbimi neden söküp almadın diye,
İsyan ettim acı içinde.
Şaka olmalıydı bu yaptığın,
Gitmek yakışmaz sana ey nazlı ceylanım!
Ardına bakmadan uzaklaştın,
Beni dertlere saldın.
Kendini ise ateşe attın.
Şimdi hep aynı yerde,
O günü,
Senin bana dönüşünü beklerim,
Olmayacak bir hayali düşler,
Sensizliğe müebbetim.

Hiç yorum yok: