Fikriye

Derin bir sessizlik var köyde
Kuzular ses vermez
Çobanlar çalmaz olmuş artık
Bulutlar kapkara bu yerde,
Ölüm vurmuş sevdalı yüreklere
En son teli duvağı ile
Ayrılmıştı babaevinden Fikriye
Köy ağlar, sular akmaz şimdilerde
Gökyüzü bile ağlar
O taze geline
Ne bilirdi Fikriye
Yirmisin de varsın o ebedi yere.