Yaşamın başı yokuş sonu yokuş
Ne anlarsın, ne anlatırsın ki berduş!
Sustu bülbüller, soldu güller
Bizi nasıl günler bekler
Eşkıya dağa çıkmış, kurt gibi gezer
Kim inler kim ise dinler
Yaşamın başı yokuş sonu yokuş
Yok mudur bir düzlük yer?
30 Temmuz 2007 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder