30 Temmuz 2007 Pazartesi

Yokuş

Yaşamın başı yokuş sonu yokuş
Ne anlarsın, ne anlatırsın ki berduş!
Sustu bülbüller, soldu güller
Bizi nasıl günler bekler
Eşkıya dağa çıkmış, kurt gibi gezer
Kim inler kim ise dinler
Yaşamın başı yokuş sonu yokuş
Yok mudur bir düzlük yer?

Hiç yorum yok: