Betonlar Ardında Hayat

Şehri bir sis kaplamış
Cahiliyet sarmış her yanı,
Gürültüsü ise cabası.
Bunaltır yine akşamları.
Sağa dönüyoruz beton,
Sola döndük yine taş binalar bizi selamlamakta.
Yoldan geçen araba sesiyle,
İrkildim saygılı komşumuzun böğürtüsüyle!
Bu şehir bir gün boğacak bizi,
Nefes almak zor gibi,
Kaçıp gitsem uzaklara,
Tarlalara, bağlara,dağlar ardına,
Ruhlarımız huzura kavuşsa.
Etrafınız sarıldı binalarla,
Teslim ol insanoğlu!
Yıkılan tüm değerler uğruna,
Yaşıyoruz betonların arasında.
Bu şehir bir gün boğacak bizi,
Nefes almak zor gibi.