23 Temmuz 2007 Pazartesi

Ey Hayat!

Hayat treninde yalçın kayalardan geçiyorum,
Emekliyorum, yürümüyorum.
Bir rüzgar çıkıyor. savuruyor beni,
Dağın ardına, çaresiz çırpınıyorum.
Beni anlıyor musun?
Şimdi yaşam ne zor aslında,
Ekmek aslanın ağzında,
Zalimlere kalır mı bu dünya,
Ben ne yaparım sonra?
Kırma yeter dallarımı,
Ey aşk!
Ey hayat!
İndir beni artık,
Mutluluk sokağında.
Umutlarımın durağında.

Hiç yorum yok: