30 Temmuz 2007 Pazartesi

Sen Ağlama!

Sessizliğin içinde hıçkırıklara boğulmuştun,
Nedensiz değildi elbet, bilirim,
Kendimce seni üzenlere öfkelenirim.
Sen ağlama canım.
Senden dökülen gözyaşları,
Yüreğimi her gece dağlar.
Kan damlar yüreğinden, yüreğime
Kıyamam sana!
Sensin desteğim yaşamda,
Yüce Yaradandan sonra.
Ağlama can suyum,
Varlığımın özü,
Biriciğim!
Üzmesin seni kimse,
Sakın buna izin verme.
Bil ki yaşamın içinde,
Herkes eder kendine.

Hiç yorum yok: